از عنوان مقاله پیدا است که قصد داریم درباره ی تاریخچه ی برند مشهور و محبوب نایک صحبت کنیم. در این مقاله تلاش شد تا نه تنها از پیشینه ی شرکت بلکه از استراتژی ها و اشتباهات شرکت بزرگی چون نایک و همینطور چشم انداز شرکت نیز گفته شود. توجه شما را به این مقاله جلب می کنم.
پیشینه ی نایک
ریشه های نایک به شرکتی به نام Blue Ribbon Sports برمی گردد ، که نایت ، دونده سابق دانشگاه اورگان ، و بیل بوئرمن ، مربی سابق پیست نایت ، در سال 1962 ایجاد کردند. Blue Ribbon Sports شروع به توزیع کفش های دویدن برای یک شرکت ژاپنی کرد ، سپس به طراحی کفش های خود و برون سپاری کفش از آسیا روی آورد. Blue Ribbon Sports نوآورانه های محصول عملکرد گرا و تسلط بر تولید کم هزینه است که به کفش هایی تبدیل شده است که ورزشکارانی می خواستند بپوشند و توانایی خرید آن را دارند. اتصالات پیست نایت و بوئرمن کفش ها را به پای دونده های واقعی رساند. و سپس دویدن به عنوان یک سرگرمی ملی جدید ظاهر شد.
نایک چطور مشهور شد؟
تا سال 1978 ، سالی که Blue Ribbon Sports نام شرکت خود را به نایک تغییر داد ، جون اندرسون با کفش نایک در ماراتن بوستون برنده شد ، جیمی کانرز با پوشیدن کفش نایک در ویمبلدون و یو اس اوپن قهرمان شد ، هنری رونو چهار رکورد دو و میدانی را در نیکز ثبت کرده بود ، و اعضای تیم های بسکتبال بوستون سلتیکس و لس آنجلس لیکرز آنها را پوشیده بودند. فروش و سود هر ساله دو برابر می شد.
سپس در اواسط دهه 1980 ، نایک جای خود را از دست داد ، و شرکت مجبور به انجام یک تغییر ظریف اما مهم شد. به جای قرار دادن محصول در مرحله مرکزی ، مصرف کننده را در کانون توجه قرار داده و نام تجاری را زیر ذره بین قرار می دهد – به طور خلاصه ، یاد گرفت که بازاریابی داشته باشد. از آن زمان ، نایک سلطه خود را در صنعت کفش ورزشی از سر گرفت. این کشور 29٪ از بازار را در اختیار دارد و فروش برای سال 1991 بیش از 3 میلیارد دلار است.
گسترش نایک
از اواخر دهه 1980 نایک به طور پیوسته تجارت خود را گسترش داد و از طریق خریدهای متعدد ، از جمله شرکت های کفش سازی Cole Haan (1988 ؛ فروش در 2012) و Converse ، Inc (2003) ، تولیدکننده تجهیزات ورزشی Canstar Sports، Inc. (1994 ؛ بعداً بائور نامیده شد و در سال 2008 فروخته شد) و شرکت پوشاک و تجهیزات ورزشی Umbro (2008 ؛ در سال 2012 فروخته شد). در سال 1996 این شرکت نایک ACG (“چرخ دنده همه شرایط”) را ایجاد کرد که محصولات مخصوص ورزشهای شدید مانند اسنوبورد و دوچرخه سواری کوهستان را به بازار عرضه می کند. در اوایل قرن بیست و یکم نایک شروع به فروش لوازم جانبی فن آوری ورزشی ، از جمله مانیتورهای قابل حمل ضربان قلب و قطب نمای مچ دست در ارتفاع بالا کرد.
بر نایک چه گذشت؟
بخشی از موفقیت نایک مدیون تایید ورزشکارانی چون مایکل جوردن ، میا هام ، راجر فدرر و تایگر وودز است. فروشگاه های زنجیره ای نایک تاون که اولین فروشگاه آنها در سال 1990 افتتاح شد ، ضمن احترام به سخنگویان این شرکت و سایر سخنگویان شرکت ، طیف گسترده ای از محصولات نایک را به مصرف کنندگان عرضه می کنند. در دهه 1990 تصویر این شرکت به طور خلاصه از افشاگری در مورد شرایط نامناسب کار در کارخانه های خارج از کشور رنج می برد.
محصولات نایک؛ برند مشهور
محصولات با مارک NIKE ، که 95٪ از کل درآمد را تشکیل می دهند ، در شش گروه اصلی متمرکز شده اند: دویدن ، بسکتبال NIKE ، مارک اردن ، فوتبال (فوتبال) ، آموزش و لباس ورزشی (محصولات سبک زندگی الهام گرفته از ورزش).
کفش های NIKE پیشروترین محصول این شرکت است که بیش از 60٪ فروش را به ارمغان می آورد و توسط مارک برجسته Jordan و مجموعه های دیگر هدایت می شود. NIKE Apparel حدود 30٪ از فروش را به خود اختصاص داده و تجهیزات NIKE (کیف ، جوراب ، توپ ورزشی ، عینک ، ساعت ، وسایل دیجیتال ، خفاش ، تجهیزات محافظ و سایر تجهیزات طراحی شده برای فعالیت های ورزشی) حدود 5٪ فروش را به خود اختصاص داده است.
Converse و مارک های دیگر باقی مانده درآمد را تشکیل می دهند.
شعار های تبلیغاتی
نایک یک سازنده برند قهرمان است. شعارهای تبلیغاتی آن – “بو می داند” ، “فقط آن را انجام دهید” ، “هیچ خط پایانی وجود ندارد” – فراتر از تبلیغات به بیان عمومی رسیده است. کفش ها و لباس های ورزشی آن به تکه ای از آمریکا تبدیل شده است. نام تجاری آن به اندازه IBM و Coke در سراسر جهان شناخته شده است.