صادرات و واردات صنایع سفالی و سرامیکی، تجارتی است که ریشه در تاریخ کهن ایران دارد. در این صنایع، با استفاده از خاک رس محلی و تکنیک‌های دستی، محصولاتی تولید می‌شوند که کاربردی و نمادی از فرهنگ هستند. در جهانی که تقاضا برای کالاهای دست‌ساز رو به افزایش است، این بخش می‌تواند نقش کلیدی در اقتصاد ایفا کند. در این مقاله قصد داریم تا صادرات و واردات صنایع سفالی را به طور کامل مورد بررسی قرار دهیم.

مناطق تولید صنایع سفالی در ایران

ایران با تنوع جغرافیایی و منابع طبیعی غنی، مراکز متعددی برای تولید سفال و سرامیک دارد که هر کدام بخش مهمی از صادرات صنایع دستی ایران را در دست دارند. از مناطق تولید صنایع سفالی در ایران می‌توان به موارد زیر اشاره کرد.

1. لالجین در استان همدان، به عنوان شهر جهانی سفال، سالانه هزاران تن محصول صادراتی تولید می‌کنند. این منطقه، با خاک رس مرغوب، بر ظروف ساده و لعاب‌دار تمرکز دارد.
2. کاشان در اصفهان، مرکز تاریخی سرامیک‌های لعاب‌دار است، جایی که تکنیک‌های سلجوقی همچنان زنده‌اند و محصولاتش برای بازارهای لوکس مناسب‌اند.
3. میبد در یزد، با کوزه‌های سنتی و خمره‌ها، به تولید انبوه برای مصارف خانگی و صادراتی می‌پردازد. این تنوع نه تنها از نظر جغرافیایی، بلکه در سبک‌ها نیز قابل مشاهده است، جایی که هر منطقه الگوهای محلی خود را حفظ کرده است.
4. نیشابور در خراسان رضوی، با سابقه هزار ساله، بر سفال‌های رنگی و نقوش گیاهی تأکید دارد. این شهر که در مسیر جاده ابریشم قرار گرفته، سابقه صادرات به آسیای مرکزی را دارد.
5. در جنوب، روستایی به نام کلپورگان در سیستان و بلوچستان، وجود دارد که سفال‌های بدون چرخ را با طرح‌های هندسی می‌سازد و به عنوان میراث یونسکو شناخته می‌شود.

میزان صادرات صنایع سفالی در ایران

صادرات صنایع سفالی ایران، در سال‌های اخیر نوسان داشته و با توجه به علاقه خارجی‌ها به صنایع دستی ایران میزان صادرات هر ساله در حال افزایش است. صادرات صنایع سفالی در ایران ۷/۷ هزار تن است که ارزش آن حدود ۱۱ میلیون دلار می‌باشد.